Naar het drukke Ubud toe

Vrijdag 22 juli. Na een ‘K-dag’ staan we met volle moed op voor een ‘Mooie-dag’. Dit duurt ongeveer een minuut, want Wouter begint helaas zijn dag met de spuugbak. Ook heb ik nog niks gehoord van de reisorganisatie over mijn zonnebril. Daarnaast doen mijn schouders en gezicht zó veel pijn.. ik verbrand toch niet, dacht ik. Maar het tegendeel is bewezen. Het grote ontbijt maakt het wel weer goed. Nog meer voor mij, want Wouter hoeft toch bijna niets. Ons plekje in Candidasa was weer een bijzondere met ontbijten aan de swimming pool – heerlijk rustig wakker worden. Na het ontbijt even tandenpoetsen en inpakken. Ondertussen is de chauffeur aangekomen. En ja hoor, daar staat hij mét mijn zonnebril! Wat een opluchting… Nu op naar Ubud, onderweg heeft Wouter weer zijn momentje, dus snel naar het hotel. Het hotel in Ubud ligt prachtig langs de rijstvelden en heeft maar liefst drie zwembaden. Papa en ik gaan lunchen in het straatje met veel restaurants en winkeltjes. Lekker Indonesisch maar niet heus, een lekkere gevulde pannenkoek namelijk. Daarna nog even een frisse duik in het zwembad. ’s Avonds toch met z’n allen naar een restaurant, wat overigens goed afliep voor Wouter.

Zaterdag 23 juli. Nieuwe kans op een ‘Mooie-dag’. Na het ontbijt staat een fietstour op het programma. Met Wouter gaat het redelijk, maar hij kiest er toch liever voor om in het hotel te blijven. In een busje worden we ergens boven op een berg afgezet, hier kiezen we een fiets waarmee we vervolgens 20km mee afdalen. De gids was een grappenmaker die ons over van alles vertelt, de huizen en tempels, rijstvelden en rijstproductie en giftige spinnen. Hij pakt zelfs even een giftige spin in het bos en laat hem over zijn armen lopen. Papa houdt hem zelfs even bij zijn draad vast, terwijl ik van een zo ver mogelijke afstand toekijk. Ook moeten we bij twee heuvels even klimmen, dat vind ik weer leuk. Na de tour worden weer bij het Hotel afgezet. Dit keer gaan we zwemmen met z’n vieren. Wouter is weer zo goed als beter, alleen bij het avondeten eet hij niet zoveel. Luc