Van Prambanan naar Solo - en slapen in Sukuh

Woensdag 13 juli. We staan op in een super luxe hotel Santiki Premiere Yogyakarta, prima geslapen en nu al zin in het ontbijt. Niet omdat ik trek heb, maar puur voor het uitgebreide ontbijt. En ja hoor, ik denk dat ik wel uit honderd gerechten kan kiezen. Er zijn croissantjes, Indonesische gerechten, tropisch fruit, donuts en nog veel meer. Uiteindelijk kies ik voor een simpel broodje met jam, toch nog niet zo gek dat saaie brood. Na het ontbijt snel de tassen inpakken en naar de Prambanan tempelcomplex. Het is ondertussen al wat warmer geworden, dus alles rustig aan. Met een lokale gids bewonderen wij de hoge bouwwerken. Best interessant die verhalen over de tempels en de geschiedenis die daarbij hoort. Na het bezoek de auto in en naar het paleis van de Sultan in Solo. Het paleis mocht je niet met schoenen betreden, dus schoenen uit en op onze blote voeten. Binnen zag het er luxe en traditioneel uit, alles was nog in zijn oude staat. Veel traditionele sieraden en zwaarden lagen in vitrines. Voor de rest was er niet veel bijzonders, behalve het idee dat dit hét paleis van de sultan is. De sultan is er alleen nog maar voor het symbool en moet werken voor zijn geld, net als de rest van de familie. Hij werkt momenteel in Jakarta. De mooie traditionele sieraden mag hij ook niet verkopen, dus als Sultan heb je tegenwoordig niet heel veel meer. Zielig maar ook wel komisch. Na het bezoek weer een paar uur reizen naar Sukuh. Ergens midden in de bergen overnachten we in een simpel gasthuis. Maar het uitzicht vanaf het balkon is werkelijk prachtig. Luc.