Op weg naar de Bromo vulkaan

Zaterdag 16 juli. Vandaag staan we een halfuur eerder dan normaal op. Dit heeft te maken met het ontbijt, aangezien het ontbijt net zo uitgebreid en rustig bediend wordt als het avondeten. Na een superlekker ontbijt vertrekken we om 8.00 uit Malang. Om 9.00 komen we bij een verzamelpunt aan, hier stappen we over op een jeep. Het busje waar we tot nu toe in reden is niet geschikt voor de ruige weg die zal volgen. Onze chauffeur André rijdt met de bagage via een andere weg, en zal drie uur later dan ons aankomen. Met de jeep rijden we door smalle wegen in de bergen. Wanneer we uit de dichte bebossing rijden zien we een enorme vulkaan, de Bromo. Kijk je nog eens om je heen, dan zie je dat je op de buitenste krater staat. De Bromo is dus een vulkaan in een vulkaan. Een prachtig gezicht en toch een raar gevoel om zomaar op een vulkaan te staan. Na een hobbelige afdaling belanden we in een maanlandschap, niets meer dan as. In de buitenste krater bevindt zich het hotel voor de overnachting van maar 4 uurtjes… Cafe Lava Hostel. Wouter en mama kopen nog even een warme ‘Bromo’ muts want het kan koud zijn.

Zondag 17 juli. Om 2.30 gaat bij ons de wekker, om 3.00 zitten we in de jeep en rond 3.30 staan we op de Mt.Penanjakan. Omdat de Bromo actief is werd er voor de grote menigte uitgeweken naar een andere plek om de Sunrise te zien. Vanaf deze berg kunnen we de mooie zonsopgang en ook nog de actieve Bromo zien. Rond vijf uur is deze pas zichtbaar dus is het anderhalf uur wachten in het donker en de kou. Daarnaast moet je ook nog eens je plekje beschermen want het is druk. Maar het was het waard, het leverde werkelijk prachtige beelden op. Na ruim een halfuur zijn we wel uitgekeken en gaan we terug om daarna de Bromo toch nog zelf te beklimmen. Het duurt wel even voordat we uit de drukte kunnen rijden want er staan ongeveer 200 jeeps zowel links als rechts geparkeerd, en dat in de smalle bergpas. Om 6.15 stappen we uit de jeep zonder iets te kunnen zien, het is zo mistig dat je nog geen 50 meter voor je kunt kijken. Na een kwartier wandelen kunnen we eindelijk de Bromo zien, en horen! Omdat hij sinds een paar dagen actief is horen we de vulkaan krachtig brommen en zien we dikke rookwolken uit kraterpijp komen. Maar het wordt nog mooier, de paden lopen steeds steiler en uiteindelijk loop je boven de mist. Het levert een prachtig gezicht op. Nu nog even 220 (zand)treden omhoog klimmen, en daar sta je dan. Het gebrom is nog harder en je ziet het  diepe gat waar de rookwolken uit komen. Toch wel spannend… Snel een selfie maken en weer naar beneden. We gaan terug naar het hotel om te ontbijten en vertrekken met het normale busje naar de Ijen, een andere vulkaan. In de auto even bijslapen want ook vannacht staan we vroeg. Luc