Eerste belevingen

5 juli 2016, om 9:00h gaat voor mij de wekker. Op dat moment komt het besef dat je de komende vier weken in een vreemd land ver van huis zal zijn. De hele dag heeft zit dat in mijn achterhoofd. Opa en Oma Hartman komen ons nog even uitzwaaien en dan begint de reis pas echt. Met de taxi naar Schiphol en al gauw zitten we in het vliegtuig. De vlucht naar Dubai verliep heel soepel en vlug. Met genoeg beenruimte en een eigen tv scherm waren wij heel tevreden. Althans tot dan… Op Dubai hebben we vier uur gewacht tot de volgende vlucht naar Jakarta. Een kleiner vliegtuig en voor mijn gevoel ook minder beenruimte. Het zal we niet zo zijn, maar ik heb nog nooit zo slecht geslapen. Het eten was “redelijk” maar Wouter moest er van overgeven. Na 8,5 lange uren kwamen we eindelijk aan. Indonesië waar ik inmiddels zo veel van verwacht.

6 juli 2016, op Jakarta International Soekarno Hatta wachten Hannah met haar dochter en kleinzoon en Debora met dochter Rachel om ons op te halen. Met de auto gaan we naar ons hotel. Ohja even wennen, hier rijden ze links. Maar zelfs dat merk je niet aangezien je van elk mogelijke kant wordt ingehaald… Niet alleen dat was even wennen want wat is het toch benauwd in Jakarta… Met een temperatuur rond de 30 graden en de vochtigheid is dit toch echt iets waaraan je zelfs na drie dagen nog niet went. Maar goed, de airco heb ik nog nooit zo veel bewonderd, dus het is oke. Na een heerlijk Indonesisch avondmaal vlug naar bed en onze eerste dag zit erop.

7 juli 2016, vroeg opstaan (7 uur) want vandaag gaan we samen met Debora en Rachel Jakarta bezichtigen. Dat Rachel ons rondrijdt was superfijn. Eerst de haven bekeken en over drie plankjes een boot beklommen. Daarna een historische brug, waar ik meer van de mensen opkeek dan van de brug. Wouter wordt als beroemdheid gezien met zijn blonde haar. Ik was er wel op voorbereid, maar toch is het wat raar. Ook hebben we natuurlijk café Batavia bezocht, toch wel bijzonder om daar binnen te zitten. De sfeer van de koloniale tijd is er nog altijd. En als je van de drukke en warme straten met overal de geur van hapjes en uitlaatgassen komt, dan is dat koele en rustige plekje toch echt bijzonder. Toch merk je dat de hitte je helemaal uitput, na een halve dag zat ik er al helemaal door heen en gelukkig konden we toen al naar het hotel. Het overigens heerlijk en luxe hotel kwam toen echt als geroepen. Even tot rust komen en ’s avonds nog wat eten met Michael, een neef van papa, met zijn vriendin en Debora met Rachel. Een supergezellige avond. Luc