Van Lone Pine via Death Valley naar Las Vegas

Dag 7 Vrijdag 20 juli

Vandaag moesten (zoals bijna altijd) er weer vroeg uit, ongeveer rond 7 uur. Deze keer had ik wel een beetje goed kunnen slapen. Ik ben maar 1x in de nacht wakker geworden, ik wilde weer mijn stukje deken terug. Het ontbijt was een heerlijk uitgebreid ontbijt met zelfs een ‘pancake maker’. Dus wij hadden een goed ontbijt gehad en gingen we half 9 op weg naar Death Valley.

Rond 10:15 kwamen we aan bij de Mesquite Flat Sand Duinen. We wilden weten hoe warm het buiten was en het was verschrikkelijk warm 110F 43°C, en het was nog steeds in de ochtend. We maakten een paar foto’s en zijn weer snel de auto ingegaan. 11:00 reden wij de Devils Golf Course op, alleen de duivel zou daar kunnen golfen, daarom heet het zo. Daar zijn wij even gebleven om rond te lopen en de zoutvlakte te bewonderen.

Een half uur later zijn we op het laagste punt van Amerika: Badwater Basin. Het ligt 85,5 meter onder zeeniveau en dat is ook een zoutvlakte. We liepen even een paar 100 meter en draaiden ons meteen weer om, want het was voor ons te heet om een langere wandeling te maken. Dus wij gingen snel de auto in om daarna naar de Artist ’s Palette te gaan. We stopten net iets te vroeg, maar daar waren ook mooie foto’s te maken. Een klein stukje doorrijden en daar was de plek waar we eigenlijk naar toe wilden.

Het was tijd voor de lunch, dus we waren naar het Zabrinskie Point gegaan om even wat te gaan eten en een paar foto’s te maken van het mooie uitzicht. Daarna zijn we naar het Dante’s view gegaan. Daar kan je prachtige foto’s maken van de Death Valley. Het was raar om vanaf Dante’s view naar beneden te kijken, want je staat bovenop een berg en dan zie je beneden de zoutvlaktes, en dan moet je bedenken dat je een paar uur geleden daar helemaal beneden was. Aan de andere kant van Death Valley was het aan het onweren, dat was heel mooi om te zien want je zag de bliksem inslaan vanaf de andere kant.

Na het Death Valley avontuur was het tijd om naar Las Vegas te gaan. Daar reden wij even op The Strip om alle prachtige hotels te bewonderen. Daarna was het even moeilijk doen om de hotelkamer in te komen. Omdat de auto best een eind van het hotel stond moesten wij even kijken wat we allemaal mee wilden nemen en dat was het enige dat meeging, met nog wat andere dingen. Het avondeten was een enorme pizza die wij met zijn vieren nog maar net konden opeten, plus 4 kleine taco’s met wat salade. Toen Johan het eten bestelde werd er gevraagd naar zijn voornaam, maar hij luisterde niet heel goed, dus hij zei Steeg. Dus de werknemer dacht hij heet Steve. Dus nu heet Johan geen Johan meer, maar Steve.

Na het eten liepen wij The Strip op en neer, overal waar je kwam zag je casino’s. en als ik even keek werd ik meteen weggestuurd omdat er geen kinderen mochten kijken. Toen wij wat zin hadden in een drankje gingen wij een gebouw in waar zij Venetië hadden nagebootst. Dus je had een nepplafond met een mooie blauwe lucht met een paar wolken en er was een gracht gemaakt waar er typische bootjes tegen kwam die alleen in Venetië rondvaren. Na het drankje zijn wij weer naar het hotel gegaan. Uiteindelijk lagen wij rond 12 uur s’ nachts in ons bed.

Greetings from Las Vegas,
Wouter